تاریخچه و معرفی رشته دوچرخه سواری BMX
تقریبا دوچرخه سواری BMX در اواخر دهه 1960 در کالیفرنیا شروع شد. زمانی که موتور کراس به یک ورزش محبوب در ایالت متحده تبدیل شده بود. نسخه موتوری این ورزش الهام بخش رقابت با نیروی محرکه انسانی بود. کودکان و نوجوانانی که علاقه داشتند اما بودجه و وسایل لازم برای شرکت در موتور کراس را نداشتند علایق خود را به دوچرخه سواری در مسیر های خودساخته دنبال میکردند.
این ماجراجویان جوان این تقلید را با پوشیدن لباس های موتور کراس تکمیل کردند. این ورزش BMX ( بی ام ایکس ) نام گرفت و مفهوم آن کامل شد.
مسابقه BMX رشته ای هیجان انگیز را با هزینه کم و نزدیک به خانه ارائه می‌دهد. به راحتی میتوان فهمید که چرا این ورزش یک موفقیت بود.
برای اولین بار یک ارگان برای BMX در دهه 1970 در ایالات متحده تاسیس گردید و در سال 1978 با پیشرفت این ورزش در قاره های دیگر نیز از جمله اروپا معرفی شد.
اولین فدراسیون بین المللی بی ام ایکس در آوریل 1981 تاسیس شد و اولین مسابقه بین المللی این رشته در سال 1982 برگزار شد. از ژانویه 1993 رشته دوچرخه سواری BMX به طور کامل در اتحادیه بین المللی دوچرخه سواری یکپارچه شده است.
این مسابقه که معمولاً با هشت دوچرخه‌سوار برگزار میشود در یک سطح شیبدار با ارتفاع ۴٫۶ متر تا ۵ متر که مسیری ناهموار دارد انجام میشود، در هر دور ۴ دوچرخه‌سوار برتر به مرحله بالاتر صعود می‌کند.
مسابقات بی‌ام‌اکس در دو بخش سوپر کراس و آزاد برگزار میشود، در بخش مسابقات آزاد حرکات نمایشی نیز در نمره‌دهی داوران تأثیر دارد.
این رشته جذاب و پرهیجان دارای پیستهای مخصوص به طول 400-350 متر میباشد. رکابزنان به طور همزمان از یک سطح شیبدار شروع به رکابزنی نموده و در طول پیست که شامل سطوح ناهموار، گوشههای انحنا دار و بخش‌های صاف میباشد به رقابت میپردازند.
دوچرخه های بی ام ایکس ارتفاع پایینی دارند و به نسبت دوچرخه های معمول که اکثر ماها سوار میشیم کوچکتر هستند.
رشته بی ام ایکس به عنوان یکی از هیجان انگیز ترین رشته های مسابقات المپیک شناخته شده است. بی ام ایکس روی جاده های خاکی با وجود موانع و شیب های تند انجام میشود. این رشته یک ورزش رقابتی محسوب میشود و به همین خاطر نیازی به حضور داور ندارد. هر کسی که زودتر به خط پایان رسید برنده است. به همین خاطر ممکن است صحنه های زیادی از تصادف سوارکارها و افتادنشان ببینید.